Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

««ΛΟΝΤΖΙΕΣ»» ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ






Η Λόντζια αυτή στη Ν. Βύσσα περιμένει κι άλλους επισκέπτες για να συμπληρωθούν οι θέσεις.




          -Μήτσιου, μπήτσαν δουλειές σ’ ;
          -Ου, μπήτσαν δε  λες. Τώρα να πα’αίνου καμιά βόλτα κατ’ τα μπακάλια, να πιω κι καμιά ρακή. Συ τι θα κάμ’ς;
          -Τι να κάμου γω, θα βγω στη λόντζια να ξισκάσου καμπόσου. Το ίδιου δεν κάμνου κάθι μέρα; Στη λόντζια θα μάθου κι τι γίνητει στου χουριό. Θα γιμίσου κι τις λαήνεις.
          -Κι καλά θα κάμ’ς. Τόσ(η) δουλειά έκαμεις σήμιρα. Γω πα’αίζου τώρα.
          -Κοίταξει να μην αργήσ’ς του βράδυ. Ταχιά στου χουράφ(ι) έχουμει πάλι πιρσσή δουλειά.
          -Χίτς μη σταναχουριέσει. Θα έρτου νουρίς.
 λ
Λόντζες γίνονταν κι σ' άλλες περιοχές της Ελλάδας, 
αλλά με άλλη ονομασία.
          Ο διάλογος αυτός μας παραπέμπει στις λόντζιες που γίνονταν τα παλιότερα χρόνια σε κάθε γειτονιά της Ν. Βύσσας.
          Η λέξη ΄΄λόντζια΄΄ προέρχεται από την ιταλική λέξη loggia που σημαίνει ΄΄θεωρείο΄΄, δηλαδή το θεωρείο του θεάτρου και αργότερα στις βενετοκρατούμενες περιοχές της Ελλάδας σήμαινε κυκλικό ή πολυγωνικό κιόσκι με τζαμαρία.  Μετέπειτα ήταν ειδικός χώρος του παλατιού, τόπος συνάντησης των ευγενών. Εδώ οι άρχοντες συζητούσαν για τις διάφορες υποθέσεις  και έπαιρναν αποφάσεις για θέματα που αφορούσαν  την οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Παράλληλα ήταν και τόπος συνάντησης και ψυχαγωγίας τους. Ο διοικητής παρακολουθούσε τις διάφορες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνταν και ανακοίνωνε τις διάφορες αποφάσεις τους προς τον λαό. Ήταν δηλαδή ο χώρος που συγκεντρώνονταν  και συζητούσαν όλα τα νέα της ημέρας.
          Είναι βέβαια απορίας άξιο και δεν μπορεί να εξηγηθεί πώς μια λέξη και το νόημά της μεταδίδεται από τις βενετοκρατούμενες περιοχές σε άλλους τόπους που δεν έχουν καμιά σχέση γεωγραφικά και πολιτιστικά. Έτσι και η έννοια της κυκλικής συγκέντρωσης μεταφέρεται στη Ν. Βύσσα και γίνεται χώρος συγκέντρωσης σε κύκλο, ή μάλλον καλύτερα σε ημικύκλιο, για τις γυναίκες του χωριού μας.