Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

΄΄Τα Χριστού΄΄ κόβουν τα γρούνια.




΄΄Τα Χριστού΄΄ κόβουν τα γρούνια.


   Τα παλιά χρόνια έτρεφαν   μόνο   μαύρα γουρούνια.          

Στη Ν. Βύσσα αλλά και σε πολλά άλλα χωριά της Ορεστιάδας, τα Χριστούγεννα τα λένε ΄΄Τα Χριστού΄΄. Αυτό δεν είναι λάθος, είναι συγκοπή της φράσης ΄΄Τα γενέθλια του Χριστού΄΄, όπως ονόμαζαν οι εκκλησιαστικοί πατέρες τα Χριστούγεννα,  φεύγει η λέξη γενέθλια και μένει ΄΄Τα Χριστού΄΄.
          ΄΄Τα Χριστού΄΄, πέρα από το χαρμόσυνο και κοσμοϊστορικό γεγονός της ενανθρώπισης του Θεού, αποτελούσε και μια γιορτή, που τα παλιά χρόνια τη βίωναν έντονα, πιο έντονα από την τωρινή εποχή. ΄΄Καμήλα΄΄,  ΄΄Κόλιντρα΄΄, ΄΄Σούρβα΄΄, ΄΄Τεμπελέκια΄΄, ήταν μερικά από τα δρώμενα,  τα οποία απολάμβαναν μικροί και μεγάλοι.   Ένα άλλο όμως σημαντικό γεγονός, που ήταν απόλυτα συνδεδεμένο με ΄΄Τα Χριστού΄΄, ήταν το σφάξιμο του γουρουνιού,

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ ( Μέρος Α΄ )




ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ ( Μέρος Α΄ )



ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ
( Μέρος  Α΄ )


Με το ΄΄αμάξι΄΄ φορτωμένο μεταφέρουν τα προϊόντα τους οι γεωργοί.

1) Αγανατζής. 2) Αγελαδάρης 3.Αλμπάντης 4.Γεωργός 5.Έμπορας.
          Η ανάγκη για επιβίωση και η αντιμετώπιση των διαφόρων προβλημάτων της καθημερινής ζωής, ανάγκασαν τους ανθρώπους να αναπτύξουν διαχρονικά διάφορα επαγγέλματα.
          Με την πάροδο του χρόνου, την τεχνολογική ανάπτυξη και τη βιομηχανοποίηση της παραγωγής, πολλά από τα επαγγέλματα αυτά μετεξελίχτηκαν ή ακόμα και εξαφανίστηκαν.  Αυτά είναι τα παραδοσιακά επαγγέλματα, από τα οποία πολλά είναι κοινά σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας , ενώ άλλα άνθισαν σε ορισμένες περιοχές.
          Με την εξαφάνιση λοιπόν πολλών παραδοσιακών επαγγελμάτων, δεν  επέρχεται μόνο οικονομική ζημιά αλλά και απώλεια ενός κομματιού της ιστορίας μας και της  πολιτιστικής μας ταυτότητας.
          Η έρευνα και η ανάδειξη των παραδοσιακών μας επαγγελμάτων  είναι υποχρέωση προς τον αγώνα και τον μόχθο των παππούδων μας αλλά και ένδειξη σεβασμού προς την πολιτιστική μας κληρονομιά.
          Η καταγραφή αυτή θα μας ταξιδέψει στα παλιότερα χρόνια, τότε που οι πρόγονοί μας στη Ν. Βύσσα αλλά και σ’ όλα τα χωριά της Θράκης έδιναν ένα σκληρό αγώνα επιβίωσης, με ιδρώτα και αγωνία, αλλά και με  χαμόγελο,  καλή διάθεση, αισιοδοξία για το μέλλον και ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.

ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ













ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ





Με το ψωμί αυτό μεγάλωσαν πολλές γενεές.

Η Παρασκευή του ψωμιού.

          Η Ν. Βύσσα ήταν και παραμένει μια καθαρά γεωργική  κωμόπολη. Τα παλιότερα χρόνια, τότε που η εκβιομηχάνιση της γεωργίας ήταν κάτι άγνωστο, όλες οι εργασίες γινόταν με τα χέρια και με πολύτιμους βοηθούς τα ζώα, που ειδικά για τη  Ν. Βύσσα ήταν κυρίως οι αγελάδες. Εκτός όμως από τις καθαρά γεωργικές εργασίες , ήταν και οι εργασίες του νοικοκυριού που κι αυτές έπρεπε να γίνουν χειρονακτικά, κυρίως από τις νοικοκυρές. Πλύσιμο, καθάρισμα, μαγείρεμα, σκούπισμα, μερικές από τις βασικές εργασίες του σπιτιού.  Η βασικότερη όμως ήταν η εξασφάλιση του ψωμιού, το οποίο ήταν και η βάση της καθημερινής διατροφής.