΄΄Τα Χριστού΄΄ κόβουν τα γρούνια.

΄΄Τα Χριστού΄΄ κόβουν τα γρούνια.

   Τα παλιά χρόνια έτρεφαν   μόνο   μαύρα γουρούνια.          

Στη Ν. Βύσσα αλλά και σε πολλά άλλα χωριά της Ορεστιάδας, τα Χριστούγεννα τα λένε ΄΄Τα Χριστού΄΄. Αυτό δεν είναι λάθος, είναι συγκοπή της φράσης ΄΄Τα γενέθλια του Χριστού΄΄, όπως ονόμαζαν οι εκκλησιαστικοί πατέρες τα Χριστούγεννα,  φεύγει η λέξη γενέθλια και μένει ΄΄Τα Χριστού΄΄.

          ΄΄Τα Χριστού΄΄, πέρα από το χαρμόσυνο και κοσμοϊστορικό γεγονός της ενανθρώπισης του Θεού, αποτελούσε και μια γιορτή, που τα παλιά χρόνια τη βίωναν έντονα, πιο έντονα από την τωρινή εποχή. ΄΄Καμήλα΄΄,  ΄΄Κόλιντρα΄΄, ΄΄Σούρβα΄΄, ΄΄Τεμπελέκια΄΄, ήταν μερικά από τα δρώμενα,  τα οποία απολάμβαναν μικροί και μεγάλοι.   Ένα άλλο όμως σημαντικό γεγονός, που ήταν απόλυτα συνδεδεμένο με ΄΄Τα Χριστού΄΄, ήταν το σφάξιμο του γουρουνιού,

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ ( Μέρος Α΄ )

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ ( Μέρος Α΄ )

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ

( Μέρος  Α΄ )

Με το ΄΄αμάξι΄΄ φορτωμένο μεταφέρουν τα προϊόντα τους οι γεωργοί.

1) Αγανατζής. 2) Αγελαδάρης 3.Αλμπάντης 4.Γεωργός 5.Έμπορας.

          Η ανάγκη για επιβίωση και η αντιμετώπιση των διαφόρων προβλημάτων της καθημερινής ζωής, ανάγκασαν τους ανθρώπους να αναπτύξουν διαχρονικά διάφορα επαγγέλματα.

          Με την πάροδο του χρόνου, την τεχνολογική ανάπτυξη και τη βιομηχανοποίηση της παραγωγής, πολλά από τα επαγγέλματα αυτά μετεξελίχτηκαν ή ακόμα και εξαφανίστηκαν.  Αυτά είναι τα παραδοσιακά επαγγέλματα, από τα οποία πολλά είναι κοινά σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας , ενώ άλλα άνθισαν σε ορισμένες περιοχές.

          Με την εξαφάνιση λοιπόν πολλών παραδοσιακών επαγγελμάτων, δεν  επέρχεται μόνο οικονομική ζημιά αλλά και απώλεια ενός κομματιού της ιστορίας μας και της  πολιτιστικής μας ταυτότητας.

          Η έρευνα και η ανάδειξη των παραδοσιακών μας επαγγελμάτων  είναι υποχρέωση προς τον αγώνα και τον μόχθο των παππούδων μας αλλά και ένδειξη σεβασμού προς την πολιτιστική μας κληρονομιά.

          Η καταγραφή αυτή θα μας ταξιδέψει στα παλιότερα χρόνια, τότε που οι πρόγονοί μας στη Ν. Βύσσα αλλά και σ’ όλα τα χωριά της Θράκης έδιναν ένα σκληρό αγώνα επιβίωσης, με ιδρώτα και αγωνία, αλλά και με  χαμόγελο,  καλή διάθεση, αισιοδοξία για το μέλλον και ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.

ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ

ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ

Με το ψωμί αυτό μεγάλωσαν πολλές γενεές.

Η Παρασκευή του ψωμιού.

          Η Ν. Βύσσα ήταν και παραμένει μια καθαρά γεωργική  κωμόπολη. Τα παλιότερα χρόνια, τότε που η εκβιομηχάνιση της γεωργίας ήταν κάτι άγνωστο, όλες οι εργασίες γινόταν με τα χέρια και με πολύτιμους βοηθούς τα ζώα, που ειδικά για τη  Ν. Βύσσα ήταν κυρίως οι αγελάδες. Εκτός όμως από τις καθαρά γεωργικές εργασίες , ήταν και οι εργασίες του νοικοκυριού που κι αυτές έπρεπε να γίνουν χειρονακτικά, κυρίως από τις νοικοκυρές. Πλύσιμο, καθάρισμα, μαγείρεμα, σκούπισμα, μερικές από τις βασικές εργασίες του σπιτιού.  Η βασικότερη όμως ήταν η εξασφάλιση του ψωμιού, το οποίο ήταν και η βάση της καθημερινής διατροφής.

ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΄΄ΠΑΣΚΑΛΙΑ΄΄ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ

ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΄΄ΠΑΣΚΑΛΙΑ΄΄ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ

Τη Μεγάλη Πέμπτη γιορτάζουμε τον Μυστικό Δείπνο.

          Η  Μεγάλη Εβδομάδα ήταν τα παλιότερα χρόνια πραγματικά βιωματική για μικρούς και μεγάλους. Κάθε βράδυ , κατά το ηλιοβασίλεμα, η καμπάνα χτυπούσε, καλώντας τους πιστούς στην εκκλησιά. Γυναίκες και παιδιά, κάθε βράδυ, πήγαιναν για να παρακολουθήσουν τις ακολουθίες των Παθών και για να συμπάσχουν με το Χριστό. Η πίστη ήταν άδολη και ανεπιτήδευτη , τόσο από τα παιδιά όσο και από τους μεγάλους. Ήταν τα χρόνια που ακόμα οι σχέσεις των ανθρώπων ήταν πραγματικές, αληθινές, ανθρώπινες. Ο ένας ήξερε για τον άλλον,  ο ένας βοηθούσε τον άλλον, ο ένας συμμετείχε στη χαρά και στη λύπη του άλλου. Τον ιερέα του χωριού, μαζί με το δάσκαλο, τον έβαζαν ένα σκαλοπάτι πιο πάνω στην κοινωνική ιεραρχία, άκουγαν με προσοχή τα λεγόμενά του και τον συμβουλευόταν για τα διάφορα προβλήματά του, εφόσον βέβαια κι αυτός ήταν αντάξιος των περιστάσεων.

΄΄Σαρακουστή΄΄ στη Ν. Βύσσα

Η λαγάνα είναι βασικό έδεσμα της Καθαράς Δευτέρας

΄΄Σαρακουστή΄΄ στη Ν. Βύσσα

α) Ονομασία, γιορτές.

 

          Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή Σαρακοστή ή ΄΄Σαρακουστή΄΄ όπως τη λένε σε πολλά χωριά της ευρύτερης περιοχής της Ορεστιάδας, είναι μια περίοδος νηστείας και προετοιμασίας για τον ερχομό της Ανάστασης του Χριστού. Το όνομά της το πήρε από τις ΄΄τεσσαρόκοντα ΄΄(=σαράντα) ημέρες που διαρκεί η περίοδος της νηστείας, από την Καθαρά Δευτέρα ως την Κυριακή των Βαΐων.

ΟΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ ΤΑ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ

ΟΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΣΤΗ Ν. ΒΥΣΣΑ

ΤΑ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ο καρνάβαλος που περιφέρεται σε πολλά μέρη της Ελλάδας,
 προσφέρει γλέντι, γέλιο και χαρά.

ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ

ΟΝΟΜΑΣΙΑ- ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ

     Αποκριά (Απόκριες ή Αποκριές) χαρακτηρίζεται η περίοδος των τριών εβδομάδων πριν από την Καθαρά Δευτέρα, κατά την οποία επικρατεί το έθιμο του μασκαρέματος.  Ονομάστηκε έτσι γιατί συνηθίζεται να μην τρώνε κρέας οι Χριστιανοί, δηλαδή «να απέχουν από κρέας». Λέγεται και  Κυριακή της Τυροφάφου, γιατί την εβδομάδα αυτή τρώνε μόνο γαλακτοκομικά και όχι κρέας, για να προετοιμαστούν σιγά - σιγά για τη νηστεία της Σαρακοστής.