ΥΜΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ (ΠΟΙΗΜΑ)

΄΄ Ύμνος  για τη  Ν. Ορεστιάδα ΄΄

***

Ορεστιάδα όμορφη κι απ’ όλους παινεμένη

στην άκρη της Ελλάδας μας είσαι τοποθετημένη.

Καύχημα της πατρίδας μας, δίπλα στην αιώνια Πόλη,

του Βυζαντίου στόλισμα, της Θράκης η πρώτη κόρη.

***

Ο μυθικός ο ήρωας, ο δύσμοιρος Ορέστης

στου Έβρου τα ήρεμα νερά έφθασε ως ικέτης.

Βαπτίστηκε, λυτρώθηκε από τις Ερινύες

που τον κατάτρεχαν σκληρά για κάποιες αμαρτίες.

***

Το όνομά του έδωσε στην όμορφη πολίχνη,

Ορεστιάδα ονομάστηκε τον Ορέστη να θυμίζει.

Στα πλούτη και στα γράμματα, ανθεί και προοδεύει,

όταν και το Βυζάντιο σε μονοπάτια της γνώσης οδεύει.

***

Έπεσες στα χέρια των εχθρών προτού πέσει η Πόλη,

προτού για πάντα σκλαβωθεί η αυτοκρατορία όλη.

Οι κατακτητές σε άλλαξαν, σε είπαν Καραγάτσι,

το όνομά πως  αλλοίωσαν είναι γνωστό ΄΄τοις πάσι΄΄.

***

Εκείνο που δεν άλλαξες, που κράτησες σαν ασπίδα,

είναι η ελληνική ψυχή κι η αγάπη για την πατρίδα.

Τα ήθη και τα έθιμα, την ελληνική τη γλώσσα,

τη θρησκεία τη χριστιανική διατήρησες αμόλυντα.

***

Με πόνο αποχαιρέτησες τα άγια χώματά σου

τους τάφους των πατέρων σου, όλα τα ιερά σου,

όπως το όριζε ρητά η Συνθήκη της Λοζάννης,

να φύγεις  απ’ τον τόπο σου χωρίς καιρό να χάνεις.

***

Ο νέος τόπος σε δέχτηκε, άνοιξε την καρδιά του

την πίκρα σου την έκρυψες μέσα στα σωθικά σου.

Νέα Ορεστιάδα είπανε το νέο όνομά σου

για να θυμίζει σ’ όλους μας την ιστορικότητά σου.

***

Σε νέο σχέδιο κτίστηκες με δρόμους και πλατείες

με πλήρη τετραγωνισμό σ’ όλες τις κατοικίες.

Η εργατικότητα των κατοίκων σου κι η φιλομάθειά τους

σε έκαναν την καλύτερη της περιφέρειάς τους.

***

Η όμορφη πλατεία σου, τα πεύκα σε ομορφαίνουν,

οι δρόμοι οι δεντροστόλιστοι τους ξένους περιμένουν,

να έρθουνε στα μαγαζιά να κάνουν πολλά ψώνια

στη Λαϊκή της αγορά να κάνουν καμιά βόλτα.

***

Πολλά θα μάθουν και θα δουν αν έρθουν στο Μουσείο

που για τη λαογραφία της περιοχής είναι ένα κειμήλιο.

Εκείνο που είναι  αξέχαστο και πρέπει να δοκιμάσουν,

τα γλέντια της νυχτερινής ζωής  μια νύχτα να απολαύσουν.

***

Ορεστιάδα  μου γλυκιά, πόλη μου παινεμένη,

του Έβρου και της Θράκης μας είσαι η χαϊδεμένη.

Θα το φωνάζω δυνατά μ’ όση δύναμη μου μένει,

για μένα είσαι φυλαχτό που στην καρδιά μου μπαίνει..

***

Φαρμακίδης Γιώργος 16-6-2004